Маранта цвет

Ова растение за кое  пишував и во  претходниот пост  воглавно  воодушевува  со неговите прекрасни листови  кои може да бидат двобојни или тробојни . Вториве секако се многу поубави бидејќи  онаа  темно црвеникаво виолетовка боја им дава посебен шарм.
Отсекогаш сум сметала дека растение кое добро се развива и цвета  е  задоволно растение  . На мое големо изненадување марантата кај моите родители процвета .Сега за  неа се грижи мајка ми
Цветот не е ниту голем ниту  со живописни бои меѓутоа мене ме израдува . Растението кое скоро секогаш го гледав со убави листови сега имаше и цветови . Веднаш ми пројде мислата низ глава : - Ти си задоволно растение  . Ми дојде и насмевка на  устата . Бев задоволна . Цветот траеше неколку дена а потоа   почна да венее . Меѓутоа цветањето се повтори неколкупати  и секој нов цвет  ми причинуваше голема радост

Подолу ви ги прикажувам малите шармирачки  цветови  на марантата

Маранта или молитвено растение

Ова реастение  го добива своето  популарно име Растение кое се моли, бидејќи во вечерните часови растението ги свива своите листови слично како и кога дланките се склопуваат за молитва . Имено ова е собно растение со големи листови кои можат да бидат двобојни , но и тробојни . Последниве имаат црвеникава нијанса во средината на листот.
Заради големите листови преферира место во сенка , заштитена од директно сонце  каде ја впива светлината со цела површина на листот . Ова растение ја обжава влажноста па затоа треба да се проверува почвата да има доволно влажност , но никако да не биде премокра .  Обожава ровка земја па затоа треба да се пресадува секоја година воглавном напролет како би се избегнало стврднување и набивање на земјата. Во однос на прихраната се прихранува  од пролет  до есен  и тоа со  добро разблажено течно ѓубриво.
Потребно е внимателно отсекување на листовите кога се поткаструва да не се оштети растението . Ова растение претставува навистина посебно убав декор во домот , со правилна нега ќе биде  присутно и  ќе го разубавува вашиот дом и повеќе години . Јас имам двобојна маранта  и тоа е само еден вид од многуте...

Aлое

Желбата да си купам Алое Вера ја имав одамна . Случајно на  пазарот во Чаир  поточно надвор пред влезот во едно мајско  пладне оваа година налетав на една  жена која продаваше цвеќиња .  Брзав многу  , а жешкото сонце ми ја печеше главата а немав ни наочари  . Покрај неа пројурив  и некаде одзади го слушнав нејзиниот глас „ајде цвеќињаааааа“ .  Влегов во пазарот да купам што треба и тоа не за мене  туку за  баба ми кога враќајќи си го филмот наназад помислив  дека таму имаше алое . По купувањето ми останаа уште 100 денари . Решив на излегување да поминам од истото место и  доколку има таму алое  и доколку цената му е до 100 денаро  да го купам . Алое за 100 денари мислев дека немаше шанса . Излегов и овојпат запрев  пред саксиите со цвеќиња и навистина долу имаше  2 саксии со алое . Прашав колку чинат .

- Помалото 50  а поголемкото 70 денари - ми одговори . 

Ха па тоа беше помалку од 100 денари . Го зедов поголемото , платив , ги однесов продуктите кај баба ми и му ја летнав дома . Одејќи дома приметив дека алоето беше скоро садено целото се нишаше наваму натаму а беше премало за таа саксија . Отпрвин помислив дека нема  да се фати  па затоа не го ни пресадив . Го ставив до прозор , сонце го грееше само во утринските часови , а го наводнував секогаш кога земјата беше  сува . Извесно време немаше нови листови но не венееше кога после 3 недели од земјата никнуваше ново стебленце . Откако стебленцето излезе некои 5 см над земјата поголемото стебло отпочна со пуштање на нови листови , а и помалото растеше  .Сега има уште едно ново стебленце и сега  уште повеќе ми е страв да го пресадам ама кај и да е ќе морам .

И кога се испофалив на неколку пријателки  дека конечно имам Алое вера  по 2 дена кај кактусарот го  видов  блог записот „Горчливо алое“  . Моето алое дефинитивно многу повеќе личи на горчливото алое отколку на алое верата ама кој си нема искуство .... 

Како и да е јас сум побогата за уште едно цвеќе кое  прекрасно си расте , а во следна прилика на купување можам и да го носам за споредба

Подолу на фотографиите  е прикажано веќе потпораснато сликано пред една недела 

Љубичиците на Горде

Неодамна  една моја пријателка ми испрати фотографии од нејзините растенија . Љубичиците кои лани ми беа вишок и ги испратив токму неа . Таа дефинитивно им пружила беспрекорна нега и грижа  и оваа година ме почести  со фотографи и од нив  . Љубичиците кои  кај неа стигнаа полуовенати станале вистинки „убавици “ ,а  освен нив и другите растенија изгледаат прекрасно и весело со своите листови и  цветови што секако се должи на вниманието и грижата која таа им ги посветила

Горде благодарам за фотографиите 

Прошетка Скопје - Валандово -Дојран ;Манастир Св Ѓорѓи Валандово

Ова лето кон крајот  на јули месец заминавме на кај Валандово  . Бевме сместени во едно од  Валандвоските села - Удово .Селото  беше збиено , луѓето воглавном растрчани секој по своите работи . На  лозјата  грозјето полека зрееше а  лубениците веќе  масовно се береа . Првиот ден го поминавме меѓу роднини никој нејќеше да не изостави  така да едвам постигнавме .... Удовчани  ги доживеав како генерално љубезни и искрени луѓе ....Вториот ден беше определен за посета на градот  ,а во текот на третиот ден беше планирано да тркнеме до Дојран и потоа  назад за Скопје . Кога влеговме во Валандово тоа беше еден смирен град  без гужви и чекања , мало гратче со само една раскрсница на која имаше семафори . Се чувствував прекрасно токму поради таа тивкост во градот ,вистинска оддишка  за  мојот веќе уморен мозок од секојдневната гужва во Скопје  . Во градот не застанувавме зашто времето беше прекратко , па се упативме кон манастирот Св Ѓорѓи . Патот беше тесен , кривулест и нагорен . Постојат два влеза за тој пат во зависност од кој ќе скршнете прво ќе го видите или манстирот или базенот . Манастирот се наоѓа на планината Плавуш а од човекот кој беше одговорен дознав дека е изграден во средниот век како црква а потоа  прераснал во манастир .Човеков не  беше многу зборлив а јас се чувствував како да се натурам .  Местото на кое се наоѓа манастирот е необично тивко смирувачко . Дури и кога зборувавме како да  шепотевме  не знам ни сама зошто .  Погледот е прекрасен восхитувачки на момент ти запира здивот . Половина час седење во дворот беa вистинско уживање и тотално психичко возобнувавање . Се чувствував  како  да ми се изоструваат сетилата , како плуќата да ми „работи“ со тотален капацитет . Црквата е мала  и кога влегувате се симнувате едно скалило надолу . Иконите се некои понови , некои постари . Конаците се исто  така мали а во дворот се наоѓаат неколку чешми со необично ладна вода . Толку ладна  вода досега не сум вкусила . Оттаму се упативме кон базенот друштвото имаше намера да се бања ... Отпрвин ми сметаше гужвата таму ми требаше едно половина час да се привикнам можеби и повеќе  ... Битно зафатив место на стол под сенка пто тој ден беше вистински луксуз и ги гледав како другите се бањаат а  размислував за манастирот ....

На сликите погоре е прикажан погледот од  дворот на манастирот 

Следните две слики подолу се од базенот

За Дојран заминавме третиот ден бидејќи беше претопло седевме кратко и немавме многу време за шетање . Дојран оваа година  ми се виде како пријатно место  , и за чудо таму јадев една од поубавите пици . .На жалост немав време  да разгледам и да се качам до Св Илија  Од се највеќе ми привлекоа внимание штрковите   ...

Безимен „сукулент“ или безименко 2

Беше  само едно гранче  кое  татко ми го донесе  во мај  2010 .
Ми рече : - Посади го можеби ќе се фати  
Најпрво го ставив  во вода  и откако и после 10 дена немаше  никакви проемни  го засадив и си помислив што биде - биде  . Гранчето стоеше така  цела пролет и цело лето и цела есен , Кога дојде време да  ги внесуваме цвеќињата на него немаше промени , ниту едно ливче  повеќе  . Го внесовме  , не знаевме дали може  да презими надвор . Нормално незнаевме и сеуште незнаеме како се вика  . За време на целата зима беше некако вишок го маткавме од место на место моите викаа ќе се осуши . Повторно дојде пролет со гранчето немаше никакви промени  . Кон крајот  на април  му ставав вода кога приметив мала пукнатина  . Си помислив   пукнатината би требало да асоцира на ново гранче  и навистина  во мај месец се појави едно мало гранче , кое поолека  го отскриваше   своите листови .До сега бше лесно вода  и светлина  ама сега бидејќи  не знам како се вика не знам кога и дали може да се прихранува  .Случајно налетав во една цвеќара  на цвеќе со такви листови таа ми рече дека е сукулент  и тоа се што имам од информации  за растениево .

Пресадена и размножена црвена детелина

Кога ни ја поклони црвената детелина жената ни рече  дека со време во коренчињата создава некакви си црвени топчиња кои потоа може да се извадат и така да се размножи . Оваа зима детелината остана надвор и не измрзна  меѓутоа бевме решени да видиме  дали навистина во коренот создава некакви си црвени топчиња и ако ги има  да ги посадиме во поголема  саксија (жардињера ) . Бидејќи тукушто беше помината зимата тоа беше крајот на март почеток на април  дел од листовите и беа овенати а свежи имаше  малку лесно ја истуривме земјата од саксијата и навистина имаше црвено - портокалови  „топчиња“ иако според мене  имаа повеќе вретенеста отколку топчеста форма . Полека ги раздвоивме  и ги посадивме во поголема саксија. Сега остануваше да чекаме да видиме дали ќе изникне нешто. Чекавме околу еден  месец кога почнаа да се појавуваат првите црвени ливчиња . Бидејќи беа многу нежни кога требаше да ја нводнуваме тоа го правевме со  прскалка зада не ги „поплавиме“ ливчињата  

Топчињата изгледаа вака :

Детелината сега малку потпорасната ,но очекувам до крајот на летото да ја исполни саксијата  изгледа вака 

Детелината минтата година изгледаше вака 

   

Азалеа

Случајно сретнав во една локална цвеќарница и ми текна дека одамна ветив дека ќе напишам пост за азалеата . Нажалост ја немам иако е една од најубавите цвеќиња / грмушки кои имаат прекрасен убав цвет .Таа погодна за формирање Бонсаи  кое доколу ви процвета практично ќе ве маѓепса
Азалеата припаѓа на генусот  Родендрон и е растение кое цвета во пролет .
Азалеата може да ја посадите во било кое време иако најдобро е во есен како би имала  време да се прилагоди на својот дом во текот на зимата .  
Земјата во која ја садите треба да биде кисела  тоа се постигнува со ѓубриво кое сорджи азот во колку и треба корекција .
Дренажата мора да биде добра тоа се постигнува со малку песок на дното
Азалеата не смее да биде изложена на директно сонце таа сака сенка така да доколу  имате двор може да ја ставите под некое дрво кое ќе иобезбеди добра сенка или во домот заштитена од сонце , но сепак до извор на светло како на пример прозор кој ќе обезбеди дифузно светло со малку сонце евентуално само во утринските часови .
Прихрана - Прихранувањето е најдобро да се спроведе после цветањето . При прихранувањето конзервативниот став е најдобар тоа значи преполовете ја дозата од таа кој ае напишана на упатството .
Наводнување - коренот треба да се одржува влажен но не премногу мокар . По цветањето може листовите да се прскаат со вода .Не смее да се употребува водоводна вода особено не за прскање  бидејќи ќе остави флеки кои ќе го оштетат листот .
Во колку при појавата на пупки се појават нови гранчиња тие се отстрануваат зашто цветањето ќе биде спречено а по цветањето истите се оставаат зашто од нив следната година ќе се развијат нови пупки .
Поткаструвањето на  азалеата е најдобро по цветањто . Со него треба да се отстранат сите исушени гранки а ,преголемите гранки се поткаструваат малку така да пуштат поатрактивни нови гранчиња .
Во колку азалеата е засадена во  градина во двор потребно е пред зимата да ја пресадите во саксија .

Азалеа бонсаи 

Линкови со кои се послужив за дел од постот
 http://en.wikipedia.org/wiki/Azalea
 http://landscaping.about.com/cs/treesshrubs/a/rhodo_azaleas_3.htm

Сликите се искористени од следните сајтови
http://www.artofbonsai.org/forum/viewtopic.php?f=62&t=996&start=15
http://www.buffalobonsaisociety.com/AzaleaTasks.html
http://www.thegrowspot.com/know/f5/bonsai-inspiration-53896.html
http://www.plant-shed.com/index.php?p=product&id=347&parent=13
http://www.bonsai4me.com/Gallery/GalleryPhilippeMassard.htm

Најубавото изненадување за 8 ми Март

За денот на жената се опоравував .... со други зборови не можев да одам многу освен низ дома и тоа не подолго од неколку минутки  и сакала -несакала бев прикована за телевизорот . Ги гледав сите анкетирања прифаќања и неприфаќања на празникот идеите за прославување по кафани и сл . Ми текна дека низ годините наназад  се помалку сретнував луѓе кои купуваат цвеќе ,  сите  земаа нешто практично вазни , чаши , сервиси . А не знам зошто и не знам од каде тој ден ми беше секогаш за подарувње цвеќе , можеби дека како деца само тоа им подарувавме на нашите мајки . Свежо цвеќе собрано од тревниците или  откинато од некој двор . Бидејќи во текот на денот освен да размислувам ништо друго не можев да правам , почнав да мислам што би добила за  8 ми  Март . Сега сум мажена  веќе ја нема двосмисленоста  за девојчиња/девојки не бил празникот и слично .... Повторно почнаа да ми се редат слики на цвеќиња. Можеби нешто со цвет или некое дрво . Не , не  дрва имам веќе неколку , нема место за нив . Ми текна дека одамна се наканував да си купам сукулент -долар и се кога ќе дојдеше ред на него се парите ми притребуваа за нешто друго . Хммм што би било кога би му текнало на нешто  такво , би било супер таман со преселувањето ќе го пренесам во новото дома , ќе го ставам покрај прозор и тоа на југоисток . Таму има совршен прозор и тераса за одгледување цвеќиња . Претпоставував дека ќе биде цвеќе бидејќи знае колку сакам цвеќиња ... Вечерта дојде маж ми со две цвеќиња во рацете едното за мајка ми иако мислам дека му беше јасно дека и двете ќе ги присвојам . Едното цвеќе беше сукулент мислам дека е долар ,а ако не е многу личи на него и прекрасно изгледа а другото кактус кој го немам . Дефинитвно најубавото  изненадување за 8ми Март  . Е после радоста долго време чекаа да бидат пресадени , но штом „застанав убаво на нозе“ ... подолу на сликите се пресадени и малку потпораснати

Цветчето на катусот е вештачко 

Мило мое ти благодарам со тебе секој ден ми е посебен 

Пролетно

Искрено не познавам човек кој не ја обожава пролетта . Кога се се размрдува и живнува . Пред некој ден фатив неколку  фотографии на една прошетка каде дел од дрвјата  веќе разелениле , а другите сеуште никако да се „разбудат “ ,  а  деновиве веќе почнав да ги набљудувам температурите  и се подготвувам да ги пренесам дел од цвеќињата надвор .

Уживајте во секој пролетен ден  :)